Martin parr

Marin Parr,

Wie is Martin Parr?

Parr wilde fotograaf worden vanaf zijn veertiende jaar en beschouwt zijn grootvader, een amateurfotograaf, als factor van bijzondere invloed. Van 1970-1973 studeerde hij fotografie aan de Manchester Polytechnic. In 2008 kreeg hij een eredoctoraat in de Letteren op de MMU (de voormalige Polytechnic), als erkenning voor zijn bijdrage aan de moderne fotografie en MMU’s School of Art.

Parr begon als beroepsfotograaf en docent in het midden van de jaren 1970. Hij werd voor het eerst erkend voor zijn zwart-witfotografie in het noorden van Engeland (Bad Weather (1982) en A Fair Day (1984)), maar stapte over naar kleurenfotografie in 1984. Het resultaat was Last Resort: Foto’s van New Brighton, gepubliceerd in 1986. Sinds 1994 is hij lid van Magnum Photos. Recent werk is een samenwerking met de ontwerper Paul Smith in Ilford, Smiths Herfst/Winter 2007 collectie.


Parr is een fanatiek verzamelaar van postkaarten, foto’s en diverse andere items. Vele van zijn collecties zijn gebruikt als basis voor de publicaties. Sinds de jaren 1970, Parr verzameld hij de felle ansichtkaarten gemaakt tussen de jaren 1950 en 1970 door John Hinde en zijn team van fotografen. De beelden gemaakt door Hinde en zijn team zijn een belangrijke invloed op de kleur Parr fotografie.

Waarom heb ik voor hem gekozen?

Ik vind het bijzonder hoe hij op de ideeen komt om foto's te maken van sommige onderwerpen. Ik zou veel van zijn foto's kunnen leren omdat ik het altijd lastig van om een foto te maken waar mensen op moeten staan. Het idee dat hij soms een vrouw op de voorgrond heel wazig zet en de achtergrond scherp vind ik heel leuk.

 

 

Op een foto kan natuurlijk ook maar een heel klein deel van een mens staan. Je ziet duidelijk welk deel het is van een mens het de foto ziet er heel bijzonder uit.

 

 

Foto's van het dagelijkse leven kan toch heel inspireerend zijn. Doordat de foto best donker is geeft het een leuk effect dat die kinderen een licht t-shirt aan hebben.

 

 

Deze foto vind ik een leuke foto, omdat ik van de zomer deze foto ook gemaakt heb alleen dan met andere mensen natuurlijk.

 

 

Nog wat foto's die ik zelf niet zou maken.....

 





 



At first glance, his photographs seem exaggerated or even grotesque. The motifs he chooses are strange, the colours are garish and the perspectives are unusual. Parr’s term for the overwhelming power of published images is “propaganda”. He counters this propaganda with his own chosen weapons: criticism, seduction and humour. As a result, his photographs are original and entertaining, accessible and understandable. But at the same time they show us in a penetrating way how we live, how we present ourselves to others, and what we value.

Leisure, consumption and communication are the concepts that this British photographer has been researching for several decades now on his worldwide travels. In the process, he examines national characteristics and international phenomena to find out how valid they are as symbols that will help future generations to understand our cultural peculiarities. Parr enables us to see things that have seemed familiar to us in a completely new way. In this way he creates his own image of society, which allows us to combine an analysis of the visible signs of globalisation with unusual visual experiences. In his photos, Parr juxtaposes specific images with universal ones without resolving the contradictions. Individual characteristics are accepted and eccentricities are treasured.

The themes Parr selects and his inimitable treatment of them set him apart as a photographer whose work involves the creation of extensive series. Part of his unusual strategy is to present and publish the same photos in the context of art photography, in exhibitions and in art books, as well as in the related fields of advertising and journalism. In this way, he transcends the traditional separation of the different types of photography. Thanks to this integrative approach, as well as his style and his choice of themes, he has long served as a model for the younger generation of photographers.

Martin Parr sensitises our subconscious – and once we’ve seen his photographs, we keep on discovering these images over and over again in our daily lives and recognising ourselves within them. The humour in these photographs makes us laugh at ourselves, with a sense of recognition and release.